Dit is de persoonlijke website van Nannie van Berkum. Op de site staan boeken die ik gelezen heb, met daarbij mijn review. Veel plezier!

7 boeken, gesorteerd op gelezen datum

Een goede moeder

Jan van Mersbergen Autobiografieën • gelezen op 3 oktober 2021


Anja is de moeder van Anouschka, maar ze kan niet voor haar zorgen. Anouschka woont bij haar vader. Ze doet, Anja dus, haar uiterste best om haar dochter 'terug' te krijgen, maar slaagt daar niet in. Haar dochter doet meer voor haar dan andersom. Tussendoor lees je van alles over de traagheid van de bureaucratische zorginstellingen via verslagen, ingesproken stukken aan de GGZ en mailtjes en appjes. Niet om vrolijk van te worden en op de eigen werkelijkheid gebaseerd. 

De onverwachte rijkdom van Altena

Jan van Mersbergen Romans • gelezen op 12 juni 2019


Rochat is dood en dat leidt tot enige opschudding in het dorp Altena, zeker onder tuinman Frank en zijn vrouw Marlies. Want Rochats dochter, eens de hartsvriendin van Marlies en het 'meisje' van Frank, die een beroemde schrijfster is geworden en uit het dorp is weggetrokken, komt voor de begrafenis over naar Altena. Rochat zelf heeft ooit 'De Put' gesloten voor het publiek, wat de jongeren uit die tijd absoluut niet kon waarderen omdat ze daar hun vrije tijd doorbrachten. Maar Frank en Marlies krijgen het beheer van Eveline Rochat, de dochter dus, over De Put terug en ontdekken tot hun verbijstering de grote waarde daarvan. Daarna gaat het verhaal over hoe je het zo kunt plooien dat iedereen daar plezier van heeft. Op een of andere manier lijkt dat te lukken, zelfs de zoon van Marlies en Frank, Willem (die niet kan lopen), gaat het beter. Elk hoofdstuk begint met een soort cryptogramvraag, die iets met het verhaal te maken heeft. Eenvoudig en goed gedoseerd, dit aangename boek.

Morgen zijn we in Pamplona

Jan van Mersbergen Romans • gelezen op 15 maart 2014


Ik houd wel van Jan van Mersbergen, maar ik merk nu dat ik niet teveel van hem achter elkaar moet lezen. Misschien dat ik daardoor wat minder van deze roman heb genoten dan van zijn laatste. Het is eigenlijk heel treurig, dit verhaal, maar zeker niet onbegrijpelijk. Achterin schreef iemand (Kees 't Hart): 'In dit werk zoemt en lispelt een grote woede. Het is adembenemende literatuur, dwingend van opbouw, zwijgzaam over drijfveren en verlangens, onverbiddelijk uitmondend in wat niet meer te zeggen valt.' Daar ben ik het helemaal mee eens. Tussen de (eenvoudige) regels door, lees je de woede van Danny, de hoofdfiguur, die na een dramatisch verlopen liefdesaffaire bij een wildvreemde man in de auto stapt en naar Pamplona meerijdt, eigenlijk in de hoop een einde aan zijn leven te maken... 

De laatste ontsnapping

Jan van Mersbergen Romans • gelezen op 28 februari 2014


Prachtig, deze roman van Van Mersbergen weer. Hij gaat over vaders en zonen, over familieverhoudingen, over mannen vooral. En over eenzaamheid, natuurlijk. De zinnen zijn prachtig, de tekening van de twee tienjarige jongens heel bijzonder, maar de beschrijving van Ivan, de gevluchte Joegoslaaf, die  plotseling wordt geconfronteerd met het bestaan van zijn tienjarige zoon Deedee, spant de kroon. De eenzaamheid en verlorenheid van de man! Zijn pogingen om te begrijpen hoe 'de wereld' (zijn wereld) in elkaar zit, vind ik haast adembenemend. Dit alles gezien door de ogen van de verteller, die zelf ook aan een ontsnapping bezig is (hij verloor zijn baan en leert zijn zoon ook nu pas kennen), die interpreteert, luistert, kijkt naar wat er allemaal gebeurt. Het enige wat je mist in dit boek zijn de vrouwen zelf, die niet aan de orde komen, slechts een piepkleine bijrol vervullen. Maar mooi is de roman! 

De macht over het stuur

Jan van Mersbergen Romans • gelezen op 8 oktober 2012


Nog een mooie roman van Jan van Mersbergen. Ronnie heeft een prachtige auto, net als zijn vriend Leon. Deze rijdt zijn auto tegen een boom, wat het leven van Ronnie volkomen overhoop gooit. Hij raakt van slag en van de hele situatie wordt zijn zusje Lin, op wie hij nogal dol is, de dupe. De totale moedeloosheid slaat toe. De sfeer is prachtig en realistisch getekend, een (christelijk) dorp, waar de jongelui zich vermaken tijdens de kermis. Mooi!

De hemelrat

Jan van Mersbergen Romans • gelezen op 10 september 2012


En nog zo'n prachtig boek(je) van Van Mersbergen. De zinnen zijn erg mooi, soms kort, soms lang, maar altijd vol spanning naar wat er komen gaat. Vrolijk word je er niet van, maar het verhaal pakt je vast en houdt je in je boek. Edward is een enigszins wereldvreemde en zeer eenzame jongen uit een boerendorp en gaat studeren omdat hij dat goed kan. Waarmee alles uit elkaar valt en hij zich - tijdelijk samen met een aanlopend meisje - troost met een rat. Wat ook niet helpt, uiteraard, zou je haast zeggen.

De grasbijter

Jan van Mersbergen Romans • gelezen op 3 september 2012


Francis leidt een ogenschijnlijk rustig en teruggetrokken leven op de boerderij van zijn vader, die met vrouw en zusje van Francis is geëmigreerd. Als Cécile, een vrouw uit het dorp, zijn piano krijgt en in de tuin Lied ohne Wörter van Mendelssohn speelt, verandert alles in zijn bestaan. Zijn hond is en blijft zijn enige vriend, totdat er iets vreselijks met hem gebeurt en Francis wordt teruggeworpen op zijn teruggetrokken en eenzame bestaan. Mooi boekje!

1