8
|
![]() Vervolg van de faxenboeken, faxen aan Ger, deel 4 al weer en even mooi als altijd. Je loopt als het ware met haar mee en ze beschrijft minutieus, maar toch lichtvoetig wat ze allemaal meemaakt. |
8
|
![]() Eigenlijk min of meer bedoeld als een soort detective zoals Agatha Christie die schreef, is dit een afstandelijk maar toch ingrijpend boek geworden. De hoofdpersoon, Judith, gaat met haar man, zus en zwager naar een landgoed waar ze haar oude schoolvriendinnen aantreft, met ieder hun eigen geschiedenis. Bovendien zijn er tien volkstuinen rondom het landgoed, waar weer mensen verblijven die ook hun eigen historie hebben. Als dan een dode gevallen is, maar dan ben je al een eind op weg in dit boek, is Judith eigenlijk de enige die, zij het rustig aan en ogenschijnlijk niet echt geïnteresseerd, onderzoek doet naar het verhaal daarachter. Een prima roman, met vele lagen en veel personen, een snelle en bondige stijl en mooie dialogen en typeringen. |
6
|
Een chaotische autobiografiesche familiegeschiedenis in een treurigmakende sfeer. Hier en daar hilarisch, maar toch vooral somberheid troef. Mizee is een nichtje van Paul Witteman, lid van de familie Andriessen, een familie waar ze eigenlijk, net als Paul, niet bij wil horen. Terecht heeft ze de Librisprijs niet gewonnen. |