Gefilterd op genre 'index.php'.
Resultaat 61 tot 70 van in totaal 2324 gevonden boeken.

Een boek dat iets lijkt op 'Haar naam was Sarah' (een bestseller): het is een liefdesaffaire gecombineerd met een geheim uit het oorlogsverleden. Als je niet te kritisch bent, best aardig, maar niet veel nieuws. De Britse Fay is op schoolreisje in Parijs en krijgt daar allerlei herinneringen die ze niet kan hebben volgens haar moeder. Ze gaat erheen en ja, dan gebeurt het natuurlijk. Kortom, het betere boeketreeksboek. Ook door omstandigheden nu pas (mei 2020) geplaatst.

Een mooie historische roman, niet voor niets heet de schrijfster Lara met haar voornaam! Het gaat ook over Boris Pasternak (de schrijver van Dr. Zhivago) en al is niet alles historsich verantwoord, sommige delen toch wel. Een genot om te lezen, prachtig! Door omstandigheden alleen genoteerd, en pas in mei 2020 geplaatst. 

Wat een bijzonder boek is dit! Aan een kant vol venijnige humor, aan de andere kant vol diepgang en treurnis. De hoofdfiguur is een geslaagde jonge vrouw, ziet er goed uit, is afgestudeerd, woont in een prachtig appartement (betaald vanuit een erfenis), maar ze heeft een baantje dat eigenlijk beneden haar niveau is. Het bevalt haar dan ook niet best. En ze is het leven goed zat eigenlijk, maar weer niet zo dat ze er een eind aan wil maken. Wel wil ze een jaar lang slapen, waarna ze als 'herboren' weer zou kunnen opstaan en opnieuw beginnen. Een relaas volgt van alle pillen die ze slikt om in slaap te geraken, de psychiater die ze daarvoor 'gebruikt', de kunstenaar die haar uiteindelijk helpt, haar vriendin Reva met wie ze een haat-liefde verhouding heeft, het is een mooi verhaal. Als ze uiteindelijk 'wakker' wordt, is het nine eleven ... 

Rochat is dood en dat leidt tot enige opschudding in het dorp Altena, zeker onder tuinman Frank en zijn vrouw Marlies. Want Rochats dochter, eens de hartsvriendin van Marlies en het 'meisje' van Frank, die een beroemde schrijfster is geworden en uit het dorp is weggetrokken, komt voor de begrafenis over naar Altena. Rochat zelf heeft ooit 'De Put' gesloten voor het publiek, wat de jongeren uit die tijd absoluut niet kon waarderen omdat ze daar hun vrije tijd doorbrachten. Maar Frank en Marlies krijgen het beheer van Eveline Rochat, de dochter dus, over De Put terug en ontdekken tot hun verbijstering de grote waarde daarvan. Daarna gaat het verhaal over hoe je het zo kunt plooien dat iedereen daar plezier van heeft. Op een of andere manier lijkt dat te lukken, zelfs de zoon van Marlies en Frank, Willem (die niet kan lopen), gaat het beter. Elk hoofdstuk begint met een soort cryptogramvraag, die iets met het verhaal te maken heeft. Eenvoudig en goed gedoseerd, dit aangename boek.

Emmet is zijn geheugen kwijt - althans wij en hij weten niet wat er vooraf is gebeurd . en wordt door zijn ouders naar een boekbinder gestuurd. Daar zou hij boekbinder moeten worden en boekbinder zijn is in die tijd (we spreken van vroeg in de 19e eeuw in Engeland lijkt me) een bijzonder beroep: de boekbinder (althans velen van hen die dat beroep uitoefenen) zijn in staat het geheugen van iemand te wissen en te binden in een 'boek'. Die boeken kunnen natuurlijk terechtkomen bij iemand die daar kwade bedoelingen mee heeft en dat gebeurt dan ook. Dat dit verhaal op deze manier de kant van een sprookje opgaat en bovendien nogal surrealistisch is, moge duidelijk zijn. Als je daarvan houdt, is dat mooi meegenomen, zo niet, lees het dan niet. Dit is de eerste roman voor volwassenen die Bridget Collins schreef, ze heeft al wel de nodige kinderboeken geschreven en eerlijk gezegd zou dit eerder een jeugdroman kunnen zijn dan een roman voor volwassenen. Maar nogmaals, als je ervan houdt, is het vast heel mooi.

In dit prachtige boekje, op waarheid gebaseerd, raakt een boerengezin helemaal gemangeld tussen fascisten en nazi's. Het verhaal speelt zich af in het dan Duitstalige Zuid-Tirol, net over de grens van Zwitserland en Oostenrijk. Het dorp (Kuron eigenlijk Graun im Vinschgau) bevindt zich vlakbij het door Mussolini begonnen en later voltooide stuwmeer, waardoor de inwoners worden gedwongen te verhuizen (waarbij van enige compensatie natuurlijk geen sprake was). Hartverscheurend en treurig en toch heel mooi en subtiel beschreven, deze vreselijke periode in dit verscheurde gebied. 

"De naamloze ik-persoon die het woord voert in De goede zoon, is een jaar of zestig en lijkt vastgelopen in de tijd. Hij heeft niets om handen en niemand zit op hem te wachten, zeker niet nu zijn demente moeder overleden is. Hij is ontslagen bij EVSV(de soapserie Echte Vrienden, Slechte Vrienden) en zijn manuscript is afgewezen door de uitgever. Voorbij lijkt zijn faam als auteur van ‘plotloze thrillers’, een door hem gemunt genre waarbij de ander, de lezer, veel toevoegt. De goede zoon, waarin een vage lijn zit van een partij diamanten die zoek is, heeft zelf ook wel iets weg van een plotloze thriller. Van Essen speelt een spel met je verwachting, en laat veel open." 

Deze samenvatting vond ik in de NRC en dat zegt genoeg over het boek, waarmee Rob van Essen de Libris Literatuurprijs 2019 heeft gewonnen. Dat je erin door blijft lezen, ligt voor de hand: eigenlijk gaat het over het verwerken van de dood van de moeder van de hoofdpersoon. Dat overkomt hem in een wereld die we (nog) niet kennen, maar die voorspelbaar is ondanks alles. Een wereld die geregeerd wordt door robots, door de auteur beschreven in zorgvuldige taal en in science fictionachtige bewoordingen. Een heel bijzonder boek en een terechte prijswinnaar.

Een aardig boek om de tijd mee te doden, dat zeker. De stijl en de manier van schrijven sowieso van Munsterman laat je altijd doorlezen! Dit is een soort satire op de actualiteit en de politiek van dit moment. Journaliste Anita Koetsier mag meelopen met de lijsttrekker voor GO (Geweldig Oud), eigenlijk toch wel zeer tot ongenoegen van haar partner, maar vooruit. De lijsttrekker, James Moreau (geliefd en gehaat overigens) is gebaseerd op Thierry Baudet. De schrijver wil in ieder geval een parodie geven op zowel Baudet als Pim Fortuyn en Geert Wilders en daar is hij, volgens mij, best goed in geslaagd. Dat ook Hiddema hier een rol in speelt lijkt me duidelijk. Ze winnen fors - uiteraard - maar de gevolgen zijn desastreus ... 

Johnny Idaho (18 jaar) is volgens het systeem overleden, maar leeft nog steeds en gaat proberen het systeem omver te helpen gooien. Het systeem is een soort moderne (te moderne?) wereld, waarin iedereen iedereen controleert en alles wordt vastgelegd. Ondertussen is William Gerson (hij houdt van werken en is rond de vijftig), die doodziek is en zal gaan sterven, alles aan het doen om te blijven leven. Daarom financiert hij een project, dat heet Sisyphus, waar een vrouw werkt, die al heel ver is met een soort gen, waardoor mensen het eeuwige leven krijgen. Die vrouw heet Hatsu Hamada en is 28 jaar. Deze drie personen worden op een of andere manier met elkaar verbonden. Het is een eigenlijk best spannende roman, die je blijft lezen tot je weet hoe het afloopt. Diverse thema's spelen een rol daarin: angst, dood enz. maar ook de rol van Big Brother is heel belangrijk in deze roman. Boeiend!

Een bijzondere roman, dit. Als de enige dochter haar moeder verliest, buigt ze zich over een stapel brieven uit het verleden. Daarmee komt ze op het verleden van haar moeder en richt ze zich op waar ze zelf mee bezig is. Haar moeder was verliefd en Antonia (de moeder) en Edgar (haar geliefde) lijken het bijzonder goed met elkaar te kunnen vinden. Hij gaat een exportbedrijf in Hongkong opbouwen, haar moeder zal later volgen. Hoewel hij telegrammen stuurt, dat ze haar huis op kan zeggen en in afwachting kan zijn van zijn ticket voor haar, gaat het toch mis. Ze verblijft in het huis van haar geliefde, terwijl haar spullen staan opgeslagen en wacht op zijn bericht. Hij stelt uit en stelt uit en Antonia hoopt niet meer. Als haar dochter het huis van haar moeder leegruimt, vraagt zij zich af hoe haar moeder ertoe kwam deze man tot het einde toe lief te hebben. Prachtige roman, die je blijft lezen.