Gefilterd op genre 'Roman'.
Resultaat 61 tot 70 van in totaal 2212 gevonden boeken.

Wat een boek! En een terechte winnaar van de Libris Literatuur Prijs 2017 bovendien. Achterop staat: 'Voor een Helmondse schoenmakersdochter, een Indische voormalige oorlogstolk en hun zoon bestaat er geen heden. Alleen een belast verleden. De zoon achtervolgt zijn ouders met vragen over de oorlog in Nederlands-Indië, die doorwoedt in het gezin. Hun verhalen zijn spannend, hilarisch, gruwelijk, niet te bevatten, rauw, maar niet zonder humor.' De humor heb ik met een korreltje zout genomen, de rest klopt. Het is een meedogenloos verhaal, waar je niet uit kunt ontsnappen. Niet alleen om de inhoud, waarbij ik ook veel geleerd heb over de omstandigheden in Indië, maar ook de manier van schrijven houdt je erbij: korte, krachtige zinnen, variatie in perspectief, prachtig! Veel gruwelijkheden, dat wel, maar op een of andere manier kun je daartegen, hoezeer je verbijstering ook toeneemt. Het is inderdaad een 'Autobiografische mokerslag die de clichés over Nederlands-Indië verpulvert', maar het is ook een relaas over hoe een vader-zoonrelatie zo volkomen verknipt kan raken. 

'Mijn leven als werkstudente bij een orthodox-joodse familie', zo luidt de ondertitel van dit mooie boek. Margot Vanderstraeten solliciteert bij de familie Schneider, een orthodox-joodse familie in Antwerpen om hun vier kinderen 'bijles' te geven. Dat pakt goed uit, al blijven er verschillen bestaan en moet de schrijfster alle zeilen bijzetten om overeind te blijven. Toch lukt het haar een bijzondere band met de familie op te bouwen. Met name de jongste zoon (Yakov) en de oudste dochter (Elzira) blijven haar boeien. Ze helpt ze niet alleen, ze blijft ze ook bezoeken, ook als ze in Israel of de VS wonen, terwijl haar bijlessen in Antwerpen plaatsvonden. Het is een boeiend verhaal geworden, waarbij bijvoorbeeld het samenwonen (ongehuwd uiteraard) van Vanderstraeten met een man uit Iran de nodige vraagtekens oproept bij de familie Schneider. Haar onbevangenheid en ook haar blik op hoe de joodse orthodoxen leven en zo hun eigen problemen hebben, geven een bijzondere kijk op de situatie. Daarnaast krijg je ook een zeker inzicht in haar eigen situatie natuurlijk. Absoluut de moeite van het lezen waard!

Eigenlijk is dit een vreselijk verhaal. Daarbij komt dat je automatisch bedenkt hoe je het zelf zou doen, als je in die situatie verkeerde. Wilfried Wils is degene die zowel naar links als naar rechts buigt, al is het noodgedwongen en kun je je er iets bij voorstellen. Als politieagent wordt hij het slachtoffer, welbewust eerlijk gezegd, van een dramatische ontwikkeling in Antwerpen tijdens de Tweede Wereldoorlog. Hij komt onder de invloed van zijn 'tutor' (Nijdig Baardje), die hem meesleept in de jodenvervolging, maar is ook bevriend met Lode, wiens zuster Yvette een behoorlijk indruk op hem maakt. Lode lijkt vooral de joden te willen helpen. Maar klopt dit allemaal? Waarom eindigt dit avontuur zo vreselijk? Wilfried probeert e.e.a. uit te leggen aan zijn - niet bestaande - achterkleinzoon, waaruit blijkt dat zijn dichtersambities en eigenlijk vooral de dood van zijn kleindochter een belangrijke rol spelen. Dat alles in typisch Antwerps Vlaams geschreven, waarbij bovendien veel aan de lezer wordt overgelaten als het gaat om wie er gelijk heeft ... of wel hoe treurig iemands leven kan zijn. 

De engel (als ze dat is) is Nora maar eigenlijk Lea (Joods), de adelaar is Dieter maar eigenlijk Franz (SS) en zij maken een merkwaardig 'avontuur' mee in de Tweede Wereldoorlog. Moeder Lea en vader David moeten hun 65-jarig huwelijk vieren in mei 2005, maar dat gaat gepaard met vele herinneringen aan de periode van de oorlog. Regelmatig wordt de lezer verplaatst naar de oorlogsperiode, terwijl ook Lea een eigen stem heeft t.o.v. van haar dochter Judy, die e.e.a. probeert te ontrafelen, min of meer met behulp van haar kleinzoon. Het is een op zich aardige en best spannende roman, maar het is allemaal wel behoorlijk bij elkaar gezocht, vind ik. En de adelaar is gewoon een boef, al is ook de engel niet zonder fouten, goed beschouwd. Kortom, het gaat wel maar het overtuigt niet echt, dit verhaal.

Het verhaal gaat over de oorlog in Joegoslavië (de gevechten tussen Kroaten en Serviërs) en het effect dat oorlogsgebeurtenissen hebben op het leven van een jong meisje, later jonge vrouw. Het eerste deel beschrijft globaal de gebeurtenissen van Ana Juric, die dan tien jaar is, in Zagreb en omstreken. Het tweede gedeelte speelt grotendeels in New York, waar Ana inmiddels verwoede pogingen doet het verleden min of meer te vergeten, wat haar niet lukt. Ze gaat terug naar Kroatië in een poging enigszins in het reine te komen met haar geschiedenis. Prachtig boek, mooie zinnen, met snelheid geschreven en te lezen, zeer de moeite waard. Spanning, af en toe veel geweld, maar het doet ertoe … Als ongecorrigeerd leesexemplaar gelezen, nu (september 2017) uitgekomen. 

Himmlers hersens heten Heydrich, zo luidt de ondertitel van dit boek en het is de betekenis van de letters HhhH. Ooit kocht ik deze roman (in 2010) en bladerde hem door maar las hem niet echt, het was me te gruwelijk. Nu las ik hem wel, ook in verband met de prachtige documentaireserie van de VPRO. Het is een bijzondere roman, die enerzijds het korte leven van Heydrich beschrijft, anderzijds de preoccupatie van de schrijver met zijn onderwerp en de gevolgen die dat voor hemzelf heeft, maar het gaat ook over het schrijven van een op waarheid berustend verhaal. Hoe doe je dat, waar begeef je je in, hoe diep ben je betrokken bij deze geschiedenis? Een geschiedenis waarvan je de haren te berge rijzen, die je in de greep houdt van begin tot eind.  

Het verhaal speelt zich af in het begin van de Tweede Wereldoorlog. De dominee besluit het kerkkoor op te heffen omdat er alleen nog maar vrouwen zijn, de mannen zijn opgeroepen. Er ontspint zich een - af en toe grappige, soms akelige - strijd om het koor, dat veranderd moet worden in een vrouwenkoor. Niet iedereen vindt dat een goed idee. De oorlog doet zijn werk in Kent, er is verdriet en vreugde, maar de dames gaan door met het koor. Zes van hen proberen ook ervoor te zorgen dat de achterblijvers zin in het leven blijven houden en zo groeien de activiteiten van het koor. Dit alles tegen de achtergrond van de echte oorlog, die het stadje gaat raken, waardoor de bewoners gespannen afwachten. Ook dit is een aardig boek, dat je meeneemt op een reisje, waarbij je het in no time uitleest. 

Een min of meer autistisch, maar briljant meisje - ze kan heel goed met cijfers omgaan - werkt op een boekhoudkantoor in Sittard, maar neemt een uitdagende baan aan op de Zuidas, bij een advies- en consultancybureau. Aanvankelijk met groot enthousiasme, zeker als ze een grote klant binnenhaalt, maar later duidelijk minder gedreven. Omdat de klant niet helemaal open is en bovendien allerlei mensen met geld of cadeaus bij zijn project betrekt, raakt Alice Bloemberg, de vrouw om wie het gaat, steeds verder in de problemen. Eerlijkheid is geen juist begrip voor dit werk. Je raakt al snel in de ban van dit boek, dat overigens geen literatuur van de bovenste plank is. Wel een prettig boek om na afloop meer te gaan lezen, het sleept je mee.

Een jongeman, Jules, heeft een motorongeluk gehad, hij reed te hard en botste tegen een boom ... hij belandt in het ziekenhuis en daar beginnen de herinneringen te stromen. Langzaam - voorzichtig gedoseerd - krijg je zijn geschiedenis te horen, wat een heerlijke jeugd hij had tot het moment dat zijn ouders omkomen bij een auto-ongeluk, hoe hij samen met zijn broer Marty en zus Liz in een internaat wordt opgevangen, waar hij beiden amper ziet, maar hoe hij bevriend raakt met een bijzonder meisje, Alva en hoe zijn leven verder verloopt. Het wordt in episodes verteld, waarbij steeds meer duidelijk wordt. Er zijn hoogte- en dieptepunten. Het is een levensverhaal, met een zoektocht naar de oorzaak voor dit leven, voor zover mogelijk. Wells is in staat je geboeid te houden van begin tot eind. Hoe hij dat precies doet, is de vraag maar dat zijn schrijfstijl je dwingt tot doorlezen is duidelijk. Op zichzelf is het verhaal, ja hoe zal ik het zeggen, niet voorspelbaar maar wel voorstelbaar. Sommige veranderingen zijn niet helemaal verklaarbaar vind ik, maar ze overtuigen uiteindelijk wel. De roman werd boek van de maand bij DWDD, wat voor mij niet altijd een musthave oplevert. Gelukkig had ik het al in huis voor die tijd. :) 

Het is aan het begin van de oorlog als Maurice Bendrix een relatie heeft met de getrouwde Sarah Miles. Als er een bom op het huis valt waarin zij een gepassioneerd uur beleven, verandert dit. Sarah denkt dat haar minnaar dood is en belooft God dat zij niet meer van Maurice zal houden als hij niet dood is ... Dat is hij niet. Het gevolg is dat Maurice alles in het werk stelt om te achterhalen wat er aan de hand is, als zij hem niet meer wil zien. Haar echtgenoot speelt ook een rol in dit verhaal, net als God zelf uiteraard. De strijd die beide geliefden - met name voor zichzelf - voeren om zich tegen hun liefde te verzetten en zich dan weer voor hun liefde in te zetten is enorm. Het geloof speelt een belangrijke rol. En het lot bepaalt wat er gebeurt, al kun je dat als je goed leest, wel zien aankomen. Het was dubbel: je wilt doorlezen, je weet wat er gaat komen, maar je laat je telkens weer verrassen door de omstandigheden. Bovendien wijst het je ook op wezenlijke keuzemomenten. Mooi!