6
|
![]() Moeder (weduwe) Lovie is dol op schildpadden, van die grote die uit de zee komen, eieren leggen en weer verder zwemmen, de eieren aan hun lot overlaten (syboliek!). Daaromheen is het verhaal gebouwd. Haar dochter en haar zoon maken het haar niet gemakkelijk, het leven. Uiteindelijk wordt ze terminaal ziek en komt alles min of meer goed. Tja. |
6
|
![]() Hoewel deel twee veel van de geschiedenis van Duitsland vertelde, was dit deel drie weer een superboeketreeksboek (of soap story). Voorspelbaar dus. Een vierde deel zal er vast niet komen! Bol zegt hierover: Augsburg, 1920. De oorlog is voorbij en de familie is optimistisch over de toekomst. Paul Melzer is terug uit Rusland en probeert de lakenfabriek in zijn oude glorie te herstellen. Zijn vrouw Marie vervult, tot ongenoegen van Paul en haar schoonmoeder Alice, een langgekoesterde droom: ze opent haar eigen modestudio. Marie is dolgelukkig, maar thuis leidt haar nieuwe project tot eindeloze ruzies met Paul. Hun huwelijk wordt flink op de proef gesteld en Marie moet vechten voor wie ze is. En dan wordt er een bijzondere collectie schilderijen gevonden die alles verandert... De erfenis van het weesmeisje is het onvergetelijke laatste deel van de serie over het geliefde weesmeisje Marie. |
6
|
![]() Ik moet mijn mening enigszins aanpassen. Het is wel degelijk iets meer dan boeket. Je krijgt toch behoorlijk wat geschiedenis van Duitsland mee. Marie (het weesmeisje) is getrouwd met de zoon van de 'rijkelui' en gebruiken het landgoed nu als opvangcentrum voor mensen die in de oorlog gewond zijn geraakt. Het verhaal op zich, de grote romantische lijn dus is wat lastig en soms voorspelbaar, maar de rest valt toch mee. |
6
|
![]() Eerlijk gezegd is dit een super boekreeksboek. Het gaat dus nergens over, althans, het wordt aangeprezen als de Duitse Downtown Abbey, maar dat is het dus niet. Althans niet bepaald. Vol intriges en geheimen, dat wel, maar met een happy end. Voor de liefhebbers wel iets om bij weg te dromen denk ik. En er volgen nog twee delen! |
7
|
![]() Het verhaal speelt in Sardinië, begin vorige eeuw. Een meisje leert het vak van naaister van haar oma, totdat haar oma overlijdt en ze zelf haar weg gaat zoeken. Een naaimachine is wat ze nodig heeft en dat bereikt ze ook. Ze hoort allerlei verhalen van vrouwen, in de huizen waar ze komt. Ze blijft strijden uiteindelijk voor een onafhankelijk bestaan, zonder dominantie van mannen. |
8
|
![]() Op waarheid berustende geschiedenis van het ontstaan van het Oxford Dictionary, maar wel gemengd met een geromantiseerd verhaal over een (niet bestaande) dochter van een van de lexicografen. Mooi boek, zowel voor de geschiedenis als voor de romantisering ervan. |
7
|
![]() Een mixvan thrillerelementen, romantiek en de zoektocht van een vrouw die zich in haar huwelijk nogal betutteld vindt. Lekker boek om even weg te zijn. Op verzoek van Jose gelezen. |
6
|
![]() Het is zijn derde boek, maar veel minder dan het eerste van hem, dat vond ik erg mooi (Het einde van de eenzaamheid). Dit gaat over de zoon van een manisch-depressieve moeder en een onbekende vader. Hij gaat zijn vader zoeken, die mee blijkt te hebben gedaan aan een donorschap voor geniale mensen. De jongen, Francis, gaat met Grover, een nerd-vriend en Anne May, op wie hij verliefd is, een roadtrip door Amerika maken om zijn vader te vinden. Als hij hem uiteindelijk vindt, blijkt alles toch tamelijk anders te liggen. Het verhaal eindigt in Las Vegas, waar hij gokkend ten onder of misschien niet ten onder gaat. Open einde dus. |
7
|
![]() Verhaal over vijf mensen die op een fictief eiland in Noorwegen wonen. De vader wil een kade naar het vasteland aanleggen, de dochter - hoofdpersoon - gaat uiteindelijk op het vasteland werken bij een rijke familie. Maar ze wil en komt terug naar het eiland. Je raakt er niet van af. Mooi! Voor Jose gelezen. |
6
|
![]() Een herontdekt manuscript, door de zoon van Sagan uitgegeven en misschien enigszins bewerkt? Hoe dan ook, het gaat over een man die een tijdlang in coma lag en nu plotseling terugkeert naar zijn rijke vader en vrouw, die ook in het huis van zijn vader woont. Eigenlijk gaat het over non-communicatie, in een huis met mensen die niets met elkaar hebben. Zelfs Ludovic en Fanny lossen dit niet op. Ironisch en rustig beschreven, dat wel, daarin herken je Sagan wel.
|