6
|
![]() Het is zijn derde boek, maar veel minder dan het eerste van hem, dat vond ik erg mooi (Het einde van de eenzaamheid). Dit gaat over de zoon van een manisch-depressieve moeder en een onbekende vader. Hij gaat zijn vader zoeken, die mee blijkt te hebben gedaan aan een donorschap voor geniale mensen. De jongen, Francis, gaat met Grover, een nerd-vriend en Anne May, op wie hij verliefd is, een roadtrip door Amerika maken om zijn vader te vinden. Als hij hem uiteindelijk vindt, blijkt alles toch tamelijk anders te liggen. Het verhaal eindigt in Las Vegas, waar hij gokkend ten onder of misschien niet ten onder gaat. Open einde dus. |
9
|
![]() Wat een mooi verhaal over de kindertijd van Tove (althans over haar gaat het in dit boek). Minutieus, maar gespeend van alle opsmuk vertelt ze erover en hoe moeilijk het is grip te krijgen op haar bestaan, haar gezin, haar school en haar (enige) vriendin. Het is deel 1 van een trilogie (Deel 2 is Jeugd, deel 3 is Afhankelijkheid). De schrijfster leefde va 1917-1976, het boek is nu pas vertaald. |
7
|
![]() Verhaal over vijf mensen die op een fictief eiland in Noorwegen wonen. De vader wil een kade naar het vasteland aanleggen, de dochter - hoofdpersoon - gaat uiteindelijk op het vasteland werken bij een rijke familie. Maar ze wil en komt terug naar het eiland. Je raakt er niet van af. Mooi! Voor Jose gelezen. |
8
|
![]() Eindelijk gelezen, deze mooie biografie van Gerritsen over leven en werk van Maartje Draak. Ze leefde van 1907-1995 en werd in Het Bureau (Voskuil) beschreven als Kaatje Kater. Bijzondere vrouw, hoogleraar middelnederlandse letterkunde en verzamelaar van Aziatische kunst. Niet bepaald een alledaags type, deze eigenzinnige vrouw. |
8
|
![]() Een Duits-Joodse familieroman tussen keizerrijk en Tweede Wereldoorlog. Een sterk boek over het leven van drie families, van 1878 tot 1948. Prachtige karakterbeschrijvingen en historisch zeer verantwoord. Gebaseerd deels op eigen ervaringen. Fragmentarisch, per hoofdstuk een andere persoon. Het begint en eindigt met een brief van Paul Effinger, bij de eerste is hij 17 en bij de laatste is hij 80 en schrijft hij een afscheidsbrief, hij wordt vervoerd naar het vernietingskamp. De schrijfster zei dat ze niet 'een roman over het Joodse lot had geschreven, maar een roman over Berlijn die veel mensen afbeeldde die toevallig joods waren'. |
6
|
![]() Een herontdekt manuscript, door de zoon van Sagan uitgegeven en misschien enigszins bewerkt? Hoe dan ook, het gaat over een man die een tijdlang in coma lag en nu plotseling terugkeert naar zijn rijke vader en vrouw, die ook in het huis van zijn vader woont. Eigenlijk gaat het over non-communicatie, in een huis met mensen die niets met elkaar hebben. Zelfs Ludovic en Fanny lossen dit niet op. Ironisch en rustig beschreven, dat wel, daarin herken je Sagan wel.
|
8
|
![]() Ooit las ik van hem het boek Treindromen, en ook dit is een mooi geschreven verhaal. Een rouwboek over een man die door een auto-ongeluk vrouw en dochter heeft verloren, vier jaar doorgaat met leven en daarna pas uitdrukking aan dat verlies kan geven. Het is een merkwaardig boek. Ik heb niet alles goed begrepen denk ik, maar de stijl is mooi en Auke Hulst legt het uit aan het eind. Hij is behoorlijk lyrisch over deze schrijver, die in 2017 overleed aan kanker. |
5
|
![]() Uiteindelijk toch gelezen, zonder al te veel verwachtingen eerlijk gezegd en ja hoor, ik vond het niet bijzonder. Hij kan mooi spelen, maar volgens mij niet echt goed schrijven. Een thrillerachtig boek, dat wel, maar 'echte' literatuur, nee. En dan nog je eigen geschiedenis opzoeken, nee, helaas. |
7
|
![]() Mooi boekje - uit 2015 - ver verdriet en coming of age van een meisje dat kortgeleden haar moeder verloor en ook de vriend van haar zusje. Mooi, subtiel geschreven. Door PAO op de lijst gezet, ter bespreking, maar in verban met Corona niet doorgegaan.
|
6
|
![]() Over oude wegen naar een nieuw begin, is de ondertitel. Ik heb er al een tijdje over gedaan, maar het is niet echt iets voor mij. De stijl is redelijk, het verhaal is niet heel erg boeiend, de aanleiding wel weer. Een echtpaar raakt alles kwijt en besluit als daklozen een enorm pad in het zuiden van Engeland te gaan lopen. Wel aardige beschrijvingen, maar niet helemaal aan mij besteed. |