Emmet is zijn geheugen kwijt - althans wij en hij weten niet wat er vooraf is gebeurd . en wordt door zijn ouders naar een boekbinder gestuurd. Daar zou hij boekbinder moeten worden en boekbinder zijn is in die tijd (we spreken van vroeg in de 19e eeuw in Engeland lijkt me) een bijzonder beroep: de boekbinder (althans velen van hen die dat beroep uitoefenen) zijn in staat het geheugen van iemand te wissen en te binden in een 'boek'. Die boeken kunnen natuurlijk terechtkomen bij iemand die daar kwade bedoelingen mee heeft en dat gebeurt dan ook. Dat dit verhaal op deze manier de kant van een sprookje opgaat en bovendien nogal surrealistisch is, moge duidelijk zijn. Als je daarvan houdt, is dat mooi meegenomen, zo niet, lees het dan niet. Dit is de eerste roman voor volwassenen die Bridget Collins schreef, ze heeft al wel de nodige kinderboeken geschreven en eerlijk gezegd zou dit eerder een jeugdroman kunnen zijn dan een roman voor volwassenen. Maar nogmaals, als je ervan houdt, is het vast heel mooi.