Dit is de persoonlijke website van Nannie van Berkum. Op de site staan boeken die ik gelezen heb, met daarbij mijn review. Veel plezier!
16 boeken, gesorteerd op gelezen datum
Naar zachtheid en een warm omhelzen
Adriaan van Dis • Romans • gelezen op 24 december 2024
★★★★★
Herlezen, want in november ook gelezen (voor de Leeskring). Winnaar NS Publieksprijs 2024. Tijdens een inzinking van zijn door oorlogsherinneringen geplaagde vader wordt de kleine Adriaan (9 jaar) naar zijn grootvader gebracht. Daar wacht hem Ommie die zich over hem ontfermt. Ze vervult de rol van grootmoeder (die al jaren dood is) en ze wordt een soort vredestichter in de gehavende familie van haar broodheer. Prachtig om te zien hoe hij haar kleineert maar toch aardig is. Van Dis schakelt moeiteloos over op de tegenwoordige tijd en hij laat zo zien hoe het verleden en het heden samenkomen. Mooi boek!
Een boek dat als ondertitel draagt: 'Woede in de Republiek Nederland'. Ja, want de Oranjes zijn verdreven en nu wordt het land geregeerd door een merkwaardig soort van president. Als het land ten onder dreigt te gaan aan overstromingen, stormen en algemene klimaatwijzigingen zorgt deze president ervoor dat het allemaal wel 'meevalt' en 'goedkomt', wat natuurlijk niet zo is. De schrijver (niet Van Dis, maar Jákob Hemmelbahn, gevlucht ooit uit Hongarije, waardoor ook de vluchtelingenproblematiek nadrukkelijk aan de orde komt) probeert alles op te tekenen in een boekje, dat uiteindelijk leidt tot KliFi. Niet om vrolijk van te worden, wel om vrolijk om te lachen, want ironie en satire vieren hoogtij in dit boek, wat je toch wel aan het denken zet. Leuke vormgeving ook, door Van Dis zelf aangegeven. Zo wilde hij het hebben.
[Auteur_ID] => 504 [Genre_ID] => 1 [Buitenlands] => [GelezenOp] => 2021-03-02 [Uitgeverij_ID] => 19 [Voornaam] => Adriaan van [Achternaam] => Dis [Genre_Omschrijving] => Romans ) boek=1KliFi
Adriaan van Dis • Romans • gelezen op 2 maart 2021
★★★★★
Een boek dat als ondertitel draagt: 'Woede in de Republiek Nederland'. Ja, want de Oranjes zijn verdreven en nu wordt het land geregeerd door een merkwaardig soort van president. Als het land ten onder dreigt te gaan aan overstromingen, stormen en algemene klimaatwijzigingen zorgt deze president ervoor dat het allemaal wel 'meevalt' en 'goedkomt', wat natuurlijk niet zo is. De schrijver (niet Van Dis, maar Jákob Hemmelbahn, gevlucht ooit uit Hongarije, waardoor ook de vluchtelingenproblematiek nadrukkelijk aan de orde komt) probeert alles op te tekenen in een boekje, dat uiteindelijk leidt tot KliFi. Niet om vrolijk van te worden, wel om vrolijk om te lachen, want ironie en satire vieren hoogtij in dit boek, wat je toch wel aan het denken zet. Leuke vormgeving ook, door Van Dis zelf aangegeven. Zo wilde hij het hebben.
Aardig, zo zou ik dit boekje van Van Dis willen noemen. Het eerste verhaal vind ik het minste, de verhalen over Claire, Ronnie en Victor vind ik prachtig. De bladspiegel is wel erg ruim, eerlijk gezegd ... maar eerlijk is hij wel, de schrijver. Hij is buiten gaan wonen om alleen te zijn, maar dat valt hem niet altijd mee.
[Auteur_ID] => 504 [Genre_ID] => 10 [Buitenlands] => [GelezenOp] => 2017-06-06 [Uitgeverij_ID] => [Voornaam] => Adriaan van [Achternaam] => Dis [Genre_Omschrijving] => Novelle ) boek=1In het buitengebied
Adriaan van Dis • Novelle • gelezen op 6 juni 2017
★★★★★
Aardig, zo zou ik dit boekje van Van Dis willen noemen. Het eerste verhaal vind ik het minste, de verhalen over Claire, Ronnie en Victor vind ik prachtig. De bladspiegel is wel erg ruim, eerlijk gezegd ... maar eerlijk is hij wel, de schrijver. Hij is buiten gaan wonen om alleen te zijn, maar dat valt hem niet altijd mee.
Adriaan van Dis heeft altijd een merkwaardige relatie met zijn moeder gehad, een soort haat-liefdeverhouding was het. Als zijn moeder de honderd nadert, heeft ze genoeg van het leven en begint ze met haar zoon te praten. Ze vertelt hem allerlei dingen die haar zijn overkomen, in haar boerendorp waar ze werd geboren, in Indië waar ze naartoe trok met haar donkere man; dat alles terwijl ze haar leven lang gezwegen heeft over haar eigen geschiedenis. Allerlei gebeurtenissen verhaalt ze, waarbij de aanleiding vaak iets eenvoudigs is (een geur, een detail, een foto) en ze haar zoon met telefonades overstelpt, waarbij zij de enige is die praat. De zoon mag het in een boek verwerken, maar daar staat tegenover dat hij haar aan een zachte dood moet helpen. Dat lukt niet echt. De beschrijvingen zijn subtiel, soms banaal, altijd eerlijk, ook als hij dat zelf betwijfelt en van tijd tot tijd met de nodige humor. Toch een soort eerbetoon aan een moeder die hij nooit heeft begrepen en die deed voorkomen alsof ze haar zoon (en dochters eigenlijk ook) nooit heeft willen begrijpen. Dat laatste deed ze eigenlijk wel. De stijl en de sfeer zijn echt Van Dis. Een mooi boek, aan te raden!
[Auteur_ID] => 504 [Genre_ID] => 1 [Buitenlands] => [GelezenOp] => 2014-11-11 [Uitgeverij_ID] => 19 [Voornaam] => Adriaan van [Achternaam] => Dis [Genre_Omschrijving] => Romans ) boek=1Ik kom terug
Adriaan van Dis • Romans • gelezen op 11 november 2014
★★★★★
Adriaan van Dis heeft altijd een merkwaardige relatie met zijn moeder gehad, een soort haat-liefdeverhouding was het. Als zijn moeder de honderd nadert, heeft ze genoeg van het leven en begint ze met haar zoon te praten. Ze vertelt hem allerlei dingen die haar zijn overkomen, in haar boerendorp waar ze werd geboren, in Indië waar ze naartoe trok met haar donkere man; dat alles terwijl ze haar leven lang gezwegen heeft over haar eigen geschiedenis. Allerlei gebeurtenissen verhaalt ze, waarbij de aanleiding vaak iets eenvoudigs is (een geur, een detail, een foto) en ze haar zoon met telefonades overstelpt, waarbij zij de enige is die praat. De zoon mag het in een boek verwerken, maar daar staat tegenover dat hij haar aan een zachte dood moet helpen. Dat lukt niet echt. De beschrijvingen zijn subtiel, soms banaal, altijd eerlijk, ook als hij dat zelf betwijfelt en van tijd tot tijd met de nodige humor. Toch een soort eerbetoon aan een moeder die hij nooit heeft begrepen en die deed voorkomen alsof ze haar zoon (en dochters eigenlijk ook) nooit heeft willen begrijpen. Dat laatste deed ze eigenlijk wel. De stijl en de sfeer zijn echt Van Dis. Een mooi boek, aan te raden!
Stadsliefde
Adriaan van Dis • Reisverhalen • gelezen op 20 januari 2012
★★★★★
Scènes in Parijs. Hele leuke verhaaltjes, inderdaad scènes bij allerlei plekken in de lichtstad. Foto's van Tessa van der Waals en Frans Toet. En met een register om na te wandelen of te fietsen. Een boek om altijd mee te nemen naar Parijs en tussendoor thuis erin bladeren om de herinneringen weer vast te houden. De moeite waard!
Tikkop
Adriaan van Dis • Romans • gelezen op 30 april 2011
★★★★★
Mulder/Marten en Donald hebben samen in een verzetsgroep gezeten die vanuit Parijs tegen de Apartheid in Zuid-Afrika streed. Mulder komt naar Zuid-Afrika en onderneemt samen met Donald een geheugenreis. Langzaam ontrolt zich hun 'vriendschap' en krijg je zicht op wat hen bewoog. Sfeertekening van de situatie in Afrika is prachtig, de onmacht om echt iets te veranderen houdt je continu bezig. Mooie roman, mooie zinnen, hier en daar misschien iets overgenomen of bewerkt, maar dat maakt niet uit. Je hebt het gevoel even in dat land te zijn, waar je overigens - afgezien van de schoonheid ervan - niet echt blij van wordt.
Uit liefde in boeken
Diverse schrijvers • Reisverhalen • gelezen op 19 oktober 2007
★★★★★
Vijftien schrijvers op zoek naar een boekhandel.
Vijftien schrijvers gingen op reis om hun favoriete boekhandel te beschrijven in dit aardige boekje, met een nawoord van Marita Mathijsen. Een soort reisverhalen met de boekhandel als uitgangspunt levert een aantrekkelijk geheel op. Jan Siebelink, Cees Nooteboom, Nelleke Noordervliet, Michael Zeeman, Kees van Kooten, Mensje van Keulen, Abdelkader Benali, Connie Palmen, Martin Bril, Nausicaa Marbe, Adriaan van Dis, Gerrit Komrij, Francine Oomen, Kader Abdola en Jan Brokken. Echt genieten dus!
De wandelaar
Adriaan van Dis • Romans • gelezen op 27 april 2007
★★★★★
Mulder - een deftig geklede rentenier in Parijs - maakt tijdens zijn avondwandeling een brand in een huis vol vluchtelingen mee. Er vallen veel doden en gewonden. Mulder ontfermt zich over de hond die uit het huis komt. Door deze hond wordt hij opeens gekend in de stad en ziet hij wat er plaatsvindt onder de zwakkeren in de samenleving. Hij probeert te helpen, wat niet altijd lukt, maar lijkt zich hierdoor beter thuis te voelen in de wereld. Hij blijft met de hond door Parijs wandelen en maakt van alles mee, wat Van Dis in rake en subtiele observaties neerzet. Sommige figuren worden prachtig getypeerd, bijvoorbeeld pater Bruno, die zich net als hij probeert in te zetten om de machtelozen enigszins te helpen. Helaas blijkt alles vergeefs of slechts een druppel op de gloeiende plaat.
Zeer de moeite waard.
Familieziek
Adriaan van Dis • Romans • gelezen op 14 september 2002
★★★★★
Heel mooie roman in fragmenten, over een jongen met een Indische vader (Meneer Java), een moeder en drie halfzusters. De relatie met zijn vader intrigerend in beeld gebracht. De moeite waard.
Dubbelliefde
Adriaan van Dis • Romans • gelezen op 8 september 1999
★★★★★
Roman over opgroeien, seksuele keuzes etc. Iets minder dan het vorige werk.
Romans (2370) - Detectives (241) - Thrillers (227) - Verhalen (200) - Novelle (191) - Autobiografieën (166) - Biografieën (146) - Sportverhalen (136) - Essays (117) - Studieboeken (98) - Dagboeken (72) - Brieven (61) - Gedichten (51) - Misdaadromans (45) - Familiegeschiedenis (42) - Reisverhalen (38) - Jeugdliteratuur (33) - Toneelstukken (30) - Kunstboeken (24) - Columns (17) - Natuurboeken (11) - Kinderboeken (7) - Wandelboeken (6) - Proefschriften (4) - Science Fiction (1) - Varia (1)