Gefilterd op genre 'Familiegeschiedenis'.
Resultaat 1 tot 10 van in totaal 40 gevonden boeken.

Een Trans-Atlantische familiekroniek. Gesigneerd door de schrijfster zelf, heb ik dit boek pas net gelezen. Het is prachtig en je leest het echt in een adem uit. Gisteravond tot door enen zitten lezen, het boeit en de schrijfstijl is perfect voor mij. Eigenlijk is het een uitwerking en vermeerdering van het boekenweekgeschenk 'Leon en Juliette'. Zoals het op de achterkant staat, klopt het precies: 'Fortuna's kinderen is een twee eeuwen omspannende, verrassend actuele familiesaga over mensen die hun leven niet lieten begrenzen door risico's en hun liefdes niet door huidskleur.' 

Herwijns dag- en fotoboek. Koos van Zomeren is weer op zoek naar zijn roots en laat daarbij allerlei prachtige foro's van het dorp Herwijnen zien. Een prachtig bladerboek dit!!

Moederstad, Jakarta, een familiegeschiedenis. Doordat Dröge zelf Indonesische roots heeft, gaat hij zoeken naar zijn voorgeslacht. Prachtig beschreven en steeds weer terug naar Djakarta of Batavia, waar hij probeert zijn voorvaderen te plaatsen tegen de achtergrond van de huidige stad. In die zin is het ook een familiegeschiedenis, maar vooral zijn zoektocht in het heden naar plaatsen waar zijn voorouders ooit gewoond en geleefd moeten hebben, zijn zeer de moeite waard. Hij zoekt veel uit maar heeft ook een zeer leesbare en prettige stijl van schrijven. Aanrader! 

Kroniek van een familie, zo luidt de ondertitel. Het is een zoektocht naar haar voorvaderen en ze laat het verhaal grotendeels beginnen met Jannetje Post en Frans Jan ter Beek. Zij trokken naar Indië, en dat deel vind ik eigenlijk het mooist beschreven. Hun kleindochter was de moeder van Pauline en staat als portret op de voorkant van het boek. Delen over de tweede wereldoorlog (hoofdstuk 2 en 3) vormen het vervolg op het eerste gedeelte over Indië. Een broer van Joke, de moeder van de schrijfster dus, kwam om in het verzet, een andere broer was ogenschijnlijk NSB'er. De vader, Juul, heeft alles gedocumenteerd achtergelaten, zodat er veel naar waarheid is geschreven. Wel wordt gaandeweg duidelijker hoe de auteur schrijft, veel van hetzelfde, veel korte zinnen, zoals ze die ook als correspondent van het NOS-journaal bezigde. Niettemin een goed te lezen boek. 

Een Duits-Joodse familieroman tussen keizerrijk en Tweede Wereldoorlog. Een sterk boek over het leven van drie families, van 1878 tot 1948. Prachtige karakterbeschrijvingen en historisch zeer verantwoord. Gebaseerd deels op eigen ervaringen. Fragmentarisch, per hoofdstuk een andere persoon. Het begint en eindigt met een brief van Paul Effinger, bij de eerste is hij 17 en bij de laatste is hij 80 en schrijft hij een afscheidsbrief, hij wordt vervoerd naar het vernietingskamp. De schrijfster zei dat ze niet 'een roman over het Joodse lot had geschreven, maar een roman over Berlijn die veel mensen afbeeldde die toevallig joods waren'.

Vier vrouwen, vier families, een eeuw, zo luidt de ondertitel. Het is het eerste deel van een trilogie en buitengewoon boeiend. Even wennen aan het fragmentarisme, maar zeer de moeite waard. Mijn review - nou ja, kleintje dan - staat in de tweede druk: "Mooie roman over het lot van vier vrouwen in Duitsland, van 1919 tot 1948. Een fantastische mix van familieroman en de Duitse geschiedenis. Lezen!" Ik las het boek voor José, als leesexemplaar, maar kreeg nu van de Uitgeverij het 'echte' boek. 

Viktor Rosenbaum redt Bubi die een dierbare vriend wordt. Terwijl Viktor ogenschijnlijk niet wil deugen en uiteindelijk zijn familie redt van de ondergang (deels), lijkt het erop dat de nazaten van deze familie Viktor doodzwijgen. Tot Geertje, een telg uit het geslacht die haar ouders nog steeds ziet 'onderduiken', omdat ze als Joodse familie altijd bang blijven, uitzoekt hoe het echt zat met Viktor. Boeiende roman, in een adem uit te lezen. Erg mooi! Gebaseerd op ware gegevens uit de familie van Fanto. Viktor heeft echt bestaan! Op 5 mei gelezen!

Het laatste deel van de serie e Cazalets. Mooi als altijd, zelfs nu Home Place moet worden opgegeven. Je blijft erin lezen, elk deel weer en maakte de hele familie mee. 

Ondertitel: Een Duitse familie in de lange twintigste eeuw. Een familie-epos van Hilde Grunewald die de twintigste eeuw meemaakte: ze werd bijna honderd jaar oud. Haar lot en dat van haar ouders, kinderen en kleinkinderen, weerspiegelt de Duitse geschiedenis. Geboren in de keizertijd, gevormd door WO1, de Weimarrepubliek, de nazidictatuur, WO2, DDR-periode en de val van de Muur. Alles maakte ze mee. Uit een recensie op bol.com: 'Prachtig verhaal over 100 jaar familiegeschiedenis. Omdat ik zelf uit Duitsland en de vroegere DDR kom ervaar ik het boek als een stuk van mijn eigen leven. (...) Niet een keer heb ik moeten zeggen hier klopt iets niet.'

Lieve Joris keert, na haar reizen naar verre landen waar altijd iets aan de hand is wat zij becommentarieert, terug naar haar geboortedorp. Daar groeide ze op als middelste van een gezin van negen. De meest intensieve band had ze met haar grootmoeder, die ernaast woont. Haar oudste broer wijst haar de weg naar 'buiten', begaafd als hij zelf is. Helaas ontspoort hij grandioos.Verslaafd aan drugs, alcohol en pillen en speelbal van de familieruzies. Waar hij zich overigens weinig van aantrok, hij ging zijn gang en deed zijn ding, Fonny. Het is een prachtig verhaal van zelfinzicht en inzicht in hoe de familieverhoudingen op scherp zijn komen te staan, ondanks ieders goede bedoelingen. Nog afgezien van de situatie in een dorp in Vlaanderen in de zestiger jaren! Mooi beschreven, heel eerlijk ook.