8
|
![]() De flaptekst van dit boek laat aan duidelijkheid niets te wensen over, zeker als je over de inhoud niet meer wilt vertellen: 'Een oude, ongeneeslijk zieke politiecommissaris jaagt vanuit zijn bed op een voormalige ss-kamparts. Hij komt in diens ziekenhuis terecht, en vanaf dat moment begint een bloedstollend gevecht van de gerechtigheid tegen het kwaad. Lange tijd is niet duidelijk wie er zal winnen.' De commissaris is natuurlijk Hans Barlach, dezelfde als in 'De rechter en zijn beul' en inderdaad heeft hij niet heel erg lang meer te leven. Het mooiste aan dit boek vind ik de dialogen en de filosofieën die, keurig verpakt in dezelfde dialogen, geweldig zijn. Naast de natuurbeschrijvingen, die hoe summier ook, zeker tot de verbeelding spreken. Overeind blijft dat Durrenmatt erin slaagt in een misdaadroman zoveel fundamenteels aan de orde te stellen, dat ik er stil van word. |
7
|
![]() Aanvankelijk heb je het gevoel dat je een gewone misdaadroman in handen hebt, totdat je ogen opengaan en je opeens ziet dat er heel veel achter het verhaal zit. En dat de titel wel heel erg goed gekozen is. Een politieman wordt doodgeschoten gevonden door een collega. De commissaris, een rechercheur en zijn hulp gaan onderzoeken hoe dit kon gebeuren en wat de achtergronden zijn. Die zijn - zoals verwacht kon worden - niet eenvoudig. De commissaris neemt wraak, hoe dan ook en tegen elke prijs. Spannend, interessant, bij tijden cynisch en humoristisch, maar altijd waar. Uit het nawoord: 'Voor Durrenmatt is het de functie van literatuur dat ze de lezer dwingt tot een confrontatie met een polyinterpretabele werkelijkheid, dat ze aanzet tot denkprocessen waarmee hij de wereld misschien wat beter aankan.' |
6
|
![]() Een gezellig tussendoortje, dit geschenkje van de CPNB tijdens de Spannende Boeken Weken. Een soort van Baantjer, maar dan ietsje anders. 'Een onschuldige man raakt verstrikt in de zoektocht naar een dodelijk virus' staat op de voorkant en daarover gaat het. En over een dementerende vader die er iets mee te maken lijkt te hebben. Aardig boekje voor een uurtje leesplezier in de zon.
|
4
|
Helaas, dit is de laatste die ik gekocht en gelezen heb. Natuurlijk waren de oude Baantjers ook niet echt hoogdravend, laat staan literair of reuze spannend, maar dit is helemaal niets. Veel te langdradig, een suffe plot, uitweidingen waar je niet goed van wordt, kortom, einde verhaal. |
7
|
Opnieuw een vervolg op de Baantjerboeken, zoals al eerder in deze serie met rechercheur Van Opperdoes. Hij heeft nog regelmatig contact met zijn overleden vrouw. Samen met zijn collega Jacob lost hij ook deze keer weer een moord op. Echt een boek voor in de zon. |
6
|
Ed van Eeden schreef dit boek met medewerking en toestemming van Appie Baantjer en inderdaad, het lijkt sprekend op de andere Baantjerboeken. Dus je moet het hebben en lezen natuurlijk. Een uurtje plezier in de zon, met een duidelijke plot. |
7
|
Winnaar van de Gouden Strop 2010. Zo'n misdaadroman waarbij je vanaf het begin weet wie de moordenaar is, terwijl je toch door blijft lezen. Je zou haast medelijden met hem krijgen, dat is ook wat de schrijver wil denk ik. Niet slecht en eigenlijk geen echte misdaadroman, meer een min of meer psychologische roman. Zeker niet onaardig. |
7
|
Dit is een 'Baantjer' die door Baantjer en De Waal is geschreven. De hoofdpersoon is dus niet De Cock, maar Peter van Opperdoezen. Mag de pret niet drukken, de stijl blijft herkenbaar, het verhaal is eenvoudig maar aardig. Goed voor een uurtje leesplezier. |
8
|
De laatste (tiende) Wallander misdaadroman, die deze keer gaat over een spionagekwestie. Maar de kracht zit meer in de gedachten van Wallander zelf, die inmiddels de zestig is gepasseerd en bestormd wordt door allerlei gevoelens die met de leeftijd en het einde van het leven te maken hebben. De plot zelf is uiteraard ook niet onaardig, maar vooral het spoor dat Wallander volgt is de moeite van het lezen waard. Het is duidelijk dat dit de laatste Wallanderroman is in ieder geval. |
6
|
Een vermakelijke politieroman over brigadier Barbara Roorda, die moet werken onder haar leidinggevende ex-echtgenoot en daar nogal onder lijdt. Intussen raakt ze betrokken bij enkele misdaadzaken, die ze, overigens met gevaar voor eigen leven, oplost. Met behulp van een aardig team en wat merkwaardige kennissen die ze opdoet. Vermakelijk, dat is het, meer niet. |