7
De weg naar Santiago de Compostela
(Reisverhalen)
Geschreven door Kathryn Harrison, gelezen op 30-8-2014 |
Een leuk boek, dat een drietal pogingen beschrijft die de auteur heeft ondernomen om deze pelgrimsroute te lopen. Eenmaal met haar twaalfjarige dochter en tweemaal alleen. Haar beschrijvingen zijn onderhoudend, ze geeft ook wat achtergrondinformatie, maar vooral haar eigen belevenissen en ervaringen zijn leuk om te lezen. Dat het een hele tocht is, dat mag duidelijk zijn ... ik ben/was het ooit van plan, maar wie weet??
|
8
|
![]() |
8
|
Een meeslepend boek vol verhalen over Afrika. Niet altijd om blij van te worden, wel ontroerend, zo hard als er wordt gewerkt om de mensen een draaglijk bestaan te bieden, zonder dat nu uitsluitend geld wordt gegeven. De vrijwilligers van Be More werken hard en echt vrijwillig en leren de mensen in Afrika het leven in eigen hand te nemen. Jetske van der Schaar schrijft in een rustige, beeldende stijl die je met groot gemak meeneemt naar Afrika. Kopen en lezen, de opbrengst gaat trouwens naar Be More. Zie ook www.be-more.nl. |
7
|
Door Hugo gelezen: Het boek beschrijft de fietstocht gemaakt door Peter Mak en Karin van Toor, van Kashgar (Tatsjikistan) naar Kathmandu (Nepal), 2477 km, via China en Tibet. Ze fietsen over 33 passen, tussen de 4000 en 5000 meter hoog. Ze fietsen de afstand in 61 dagen en overnachten in hun tentje, in kleine hotelletjes, in leegstaande gebouwen. Het is een avontuurlijke reis met veel ontberingen: tegenwind, sneeuwstormen, rivieren en wegen vol stenen en zand, het is echt afzien, zelfs tijdens het lezen. Toch is dit reisverslag onderhoudend en zeer lezenswaardig. Met dank aan Frans. |
7
|
Vijftien schrijvers op zoek naar een boekhandel. Vijftien schrijvers gingen op reis om hun favoriete boekhandel te beschrijven in dit aardige boekje, met een nawoord van Marita Mathijsen. Een soort reisverhalen met de boekhandel als uitgangspunt levert een aantrekkelijk geheel op. Jan Siebelink, Cees Nooteboom, Nelleke Noordervliet, Michael Zeeman, Kees van Kooten, Mensje van Keulen, Abdelkader Benali, Connie Palmen, Martin Bril, Nausicaa Marbe, Adriaan van Dis, Gerrit Komrij, Francine Oomen, Kader Abdola en Jan Brokken. Echt genieten dus! |
6
|
De auteur heeft het idee, zijn voornemen een wereldreis maken, bekendheid te geven via zijn eigen site www.letmestayforaday.com. Hij vergaart nogal wat publiciteit. Hierop nodigen allerlei mensen hem uit gratis te komen logeren. Op die manier maakt de auteur een wereldreis van twee jaar, overigens onderbroken door een ruim verblijf in het vaderland Nederland. Het boek is vlot geschreven door de journalist en reispublicist Stoppelenburg. Wereldreis is overigens een wat overtrokken beeld, de reis, hoe bijzonder ook, beperkt zich tot de West-Europese landen, Zuid-Afrika en Canada. (FW) |
8
|
Beelden uit het Midden-Oosten. Luyendijk beschrijft zijn leven en werk aldaar met humor en relativering, maar ook met ironische verbijstering over wat zich er afspeelt. En hoe dat vertaald wordt door de media, door de journalisten, van wie hij er een is. Verhelderend en eerlijk: hij kan het ook niet snappen en wie wel? De betrokkenen houden zich af en toe met een grap op de been, die door Luyendijk aardig door het boek heen zijn gestrooid. |
7
|
Een onderhoudend geschreven verslag van een fietstocht door Lesotho. De auteur vertelt beeldend, maar ook zakelijk, over de lotgevallen van hemzelf en zijn partner Marijke tijdens de tamelijk barre tocht door een winters land. Hij heeft een open oog voor de problemen van het land, armoede, HIV, een schijnautonomie enz. Het boek bevat ook een zeer praktische paklijst voor fietsers met dezelfde plannen. Het meest opmerkelijke is echter de laatste bladzijde waarin de auteur begripvol ons plotseling vertelt van het vertrek bij hem van zijn geliefde Marijke. Waarom deze mededeling? (FW) |
8
Het Journaal van Abel Tasman 1642 - 1643
(Reisverhalen)
Geschreven door Abel Tasman, gelezen op 10-11-2006 |
Uitgever: coproductie van Nationaal Archief, Den Haag en Waanders Uitgevers, Zwolle. Inleiding en hertaling: Vibeke Roeper en Diederick Wildeman. In deze tijden waarin de VOC weer opgeld doet, verscheen in een zeer goed verzorgde uitgave het complete journaal van de in opdracht van die VOC gemaakte ontdekkingsreis van de onderschatte Abel Tasman. De inleiders en tevens hertalers hebben prima werk geleverd . Niet alleen is er een naar tekst zeer leesbaar boek ontstaan, ook de inleiding draagt het nodige bij. Het boek bevat verder de instructie van de opdrachtgevers en het korte reisverslag van een van de opvarenden, Hendrik Haelbos. Het laatste is misschien nog wel het boeiendst, omdat het meer dan het journaal een persoonlijk verslag is van de ervaringen. Het dagboek van Tasman zelf doet in zijn zakelijkheid vaak denken aan de eerste Griekse geschiedschrijvers, alleen zijn de parasangen (een uur gaans ongeveer 5 ½ km) vervangen door mijlen. Het boek bevat een schat aan kopieën van originele tekeningen van landschappen en wereldkaarten. Voor de leek zou het verhelderend geweest zijn als er ook een een moderne landkaart met de ingetekende reis in het boek gestaan had.Voor wie ervan houdt een prachtig verhaal,deze getuigenis van de reis van echte mannen. FW. |
7
|
Gewoonten en gebruiken in China. Bettine Vriesekoop gaat in 1981 als 18-jarige voor het eerst naar China in de hoop zich daar definitief bij de wereldtop te tafeltennissen. Ze doet er vijf moeizame dagen over om er te komen. Anno 2006 duurt de vliegreis negen uur en is Bettine NRC Handelsblad –correspondente voor China. In dit boek maakt ze ons aan de hand van acht thema’s wegwijs in de Chinese maatschappij. Ze baseert zich daarbij voornamelijk op haar ruime eigen ervaring en op de ervaringen van andere Nederlanders in China en met de Chinezen. De auteur heeft inmiddels een studie Chinees (gedeeltelijk) achter de rug en is 25 jaar ouder dan tijdens haar eerste reis. Bovendien heeft ook in China de tijd niet stil gestaan. Ze slaagt erin een boeiend verhaal te schrijven over de gewoontes en gebruiken van de Chinezen met veel informatie die zeer overtuigend en bruikbaar overkomt. De getuigenissen van de andere Nederlanders, waarschijnlijk bedoeld ter ondersteuning, hadden niet gehoeven. Het zijn verhalen van kennissen die wel erg passen bij het hoofdrelaas. Jammer want het boek heeft het niet nodig. FW. |